Wat een prachtig geschreven levensloop.
02-10-2014
Kim schreef:
Beste Pieter en Janet,
Na 9,5 jaar wil ik jullie graag laten weten hoe het met ons gaat. In maart 2005 hebben wij Feike van de Wal gekocht van jullie. Een luxe friese Leffert306 X Dirk298 ruin met sterallures. Sterallures bij een paard, bestaat dat? Misschien is het slecht voor te stellen maar wie weet bij jullie ook bekend. Sterallures in de zin; de verzorging van Feike moet tip top zijn, dan is hij niet verwaand en heel erg lief. Gelijk heeft ie. Ja Feike kan verwaand zijn. Een paard dat graag opgetut wil worden en ervoor gaat staan wanneer ik een foto wil maken. Bijzonder, ja dat is het zeker. Zo één als deze vind ik nooit meer. Ik sta er gelukkig vaak bij stil en probeer er ook elk moment van te genieten. Feike is vrolijk, sociaal, werkwillig en een prachtig fries paard waar ik ontzettend dankbaar voor ben. Inmiddels is Feike 13 jaar en tot nu toe is het enige echte mankement dat hij heeft gehad is een fikse keelontsteking geweest. We trainen zo’n 5 á 6 keer per week. Dressuur of op buitenrit voor impulsbehoud en ontspanning. Inmiddels kent hij M oefeningen en ontkom ik er eigenlijk niet meer aan om met wedstrijden te starten. Ik heb vaak gehoord “wat een prachtige tanden” van de tandarts en “wat een mooie en sterke hoeven” van mijn hoefsmid.
Of “wat een ontzettend lief en mooi dier” van de paarden masseuse. En de opmerkingen van stalgenoten daar gelaten. In de tussentijd heb ik Feike denk ik wel 30 keer kunnen verkopen maar deze is de mijne en niet te koop. Ik kwam aan bij jullie als 17 jarig meisje en het eerste dat Pieter zei “ik heb het perfecte paard voor je”. Ik dacht in eerste instantie “dat zeggen ze allemaal”. Maar in één oogopslag zag Pieter dat dit paard voor mij gemaakt was. Na boxen voorbij te zijn gelopen met de één nog mooier dan de ander, kwamen we bij Feike. Zijn ogen vielen meteen op; zó sprekend. Glanzend met mooie lange wimpers, echte blikvangers. Een klein en rank friesje die onder het zadel zo ontzettend zijn best deed ondanks dat hij nog maar 3 jaar oud was. Daarna heb ik nog op Eeltje gereden. Ik vroeg aan mijn moeder, broer en Pieter; welke vinden jullie beter bij mij passen? En in koor kreeg ik te horen; de eerste, Feike! Het mooiste dat Feike me heeft gegeven en geleerd heeft is onvoorwaardelijke liefde, wederzijds vertrouwen, respect en geduld te hebben, bewustworden en plezier te hebben samen. Iets wat je van een goed mens ook kan leren maar door een paard nog wel een stuk diepgaander is. Dit omdat je het zonder woorden voor elkaar hebt gekregen.
Ik wil jullie enorm bedanken voor dit mooie en lieve dier.
Groetjes,
Kim en Feike
